Je studententijd, het zouden de mooiste jaren uit je leven moeten zijn. Op kamers gaan, leren en feesten want dat hoort er natuurlijk ook bij. Het klinkt allemaal fantastisch als je middelbare scholier bent. Het gevoel doet bijna denken aan de drang om brugpieper te worden toen je in groep 8 van de basisschool zat. Dat romantische beeld hadden de eindexamenkandidaten dit jaar ongetwijfeld ook van hun eerste jaar als student dat komende maand van start gaat. Hoe anders en keihard is de werkelijkheid: geen eindexamens, geen examenuitreiking, geen reisje naar Albufeira. De feestelijke zomer waar ze vier, vijf en soms wel 6 jaar hun best voor hadden gedaan op de middelbare school viel in duigen. Toch bleef deze groep positief en hield het grootste gedeelte van deze groep zich uitstekend aan de Corona-maatregelen.
De maatregelen werden versoepeld en langzaam ontstond er weer wat meer vrijheid. We konden op vakantie naar het buitenland, een verjaardag vieren en weer lekker naar het strand toegaan. Oud of jong voor iedereen werd het de afgelopen twee maanden wat lastiger om je aan de corona maatregelen te houden. Het handenwassen wordt wel eens vergeten, de 1.5 meter wordt wel eens kleiner dan een metertje. Is dat slim? Zeker niet, maar eigen verantwoordelijkheid wordt wel eens vergeten op een gezellig terras. Nu het coronavirus weer oprukt was het tijd voor een Kamerdebat vond Lodewijk Asscher. Onze minister president en minister de Jonge vonden het vooral tijd voor een persconferentie.
Met de haartjes glad en de schoenen gepoetst liepen ze triomfantelijk de zaal binnen om de verantwoordelijkheid van de verspreiding vrijwel volledig neer te leggen bij jongeren. Zonder het letterlijk te zeggen werd duidelijk: de snelle verspreiding is te danken aan onverschilligheid van jongeren. De groep die in de bloei van hun leven accepteerde dat er minder vrijheden waren. Waarvan de meerderheid zich maar liefst vijf maanden lang keurig heeft gedragen en zich aan de afspraken heeft gehouden. Die groep krijgt de schuld van meester Mark. Of dat terecht is? Ik durf het mij af te vragen. Om mij heen zie ik ook 65-plussers die lak hebben aan de corona maatregelen. Of wat te denken van de Duitse toeristen die de strenge maatregelen in hun eigen land over de grens opeens op merkwaardige wijze lijken te zijn vergeten? Zoals je kon verwachten werd dat natuurlijk niet genoemd in de persconferentie. Het was allemaal de schuld van de groep waar je je electoraal toch geen zorgen over hoeft te maken, jongeren.
Dat er in de zomervakantie weer een stijging plaats zou vinden had iedereen met een beetje verstand zien aankomen. Meer vrijheid, zorgt voor meer contacten en een hoger besmettingsrisico. Als ik dit schrijf zal middags het debat op aanvraag van onze partijleider gevoerd worden in de Tweede Kamer. Ik hoop dat er niet met een vingertje wordt gewezen naar één afzonderlijke groep. Erken gewoon dat dit het risico was wat we in juni acceptabel vonden en acteer er op. We zijn nog lang niet van het coronavirus af, COVID gaat niet met vakantie. Het is tijd wij het vakantiegevoel ook weer aan de kant zetten en de maatregelen weer serieus nemen. Dat geldt voor jong en oud.
Dus meester Mark, school begint weer! Houdt ons bij de les en pak de regie. De Nederlandse bevolking is geen makkelijke klas en met de preek van vorige week redden we het niet.
Door: Habtamu de Hoop
Fotograaf: Julian Kock